Innkall
Höf. Klara Símonardóttir, chihuahua.is
Innkall er sú skipun sem nær allir hundaeigendur munu einhvern tíma þurfa að nota hvort sem þeir stunda lausagöngur með hundunum sínum eða ekki. Nokkur atriði þarf að hafa í huga til þess að þróa gott innkall sem getur reynst nauðsynlegt að sé í lagi ef hætta steðjar að.
Ef hundurinn er vanur því að hlýða aldrei innkalli þarf að finna góða aðferð til þess að komast yfir þá hindrun. Aðal reglan í innkallsæfingum er að elta aldrei hundinn...aldrei.
Í fyrstu þarf að minna hundinn á að það er best í heimi að koma til þín og því þýðir ekki að kalla aðeins á hundinn þegar þarf að gera eitthvað sem hann vill ekki eins og að fara til dýralæknis, koma heim úr göngu, fara að sofa, klippa klær og svo framvegis. Ef þetta hefur verið raunin þarf að innprenta hundinum að þú ert það allra skemmtilegasta í öllum heiminum og nokkrar aðferðir eru til þess og best er að finna þá sem hentar persónuleika hundsins þíns best.
Leikglaður hundur getur verið mjög ánægður með smá reipitog eða boltaleik sem verðlaun, annar hundur vill meiri nálægð og vill frekar klapp og knús frá þér og enn annar vill bara nammi og það strax!
Ekki æfa hund án þess að verðlauna hann fyrir rétta hegðun og aldrei skaltu fara í æfingar í vondu skapi, það gerir ekkert gagn og þá frekar að það skemmi fyrir.
Þegar þú hefur þau verðlaun við hendina sem hundurinn þráir mest, þú komin á gott svæði þar sem lítið er um truflun og hundurinn er kominn í hjálparlínu (langan taum til þess að ef æfingin gengur ekki sem skyldi er hægt að ná honum aftur án mikilla vandkvæða) er tími til þess að byrja, gott er að hafa aðstoðarmann við æfingarnar til þess að halda í línuna.
Sjáðu hvort hundurinn hefur augun á þér eða hvort hann sýnir þér engan áhuga. Ef hann er upptekinn við þef skaltu hoppa og veifa höndum og um leið og hann er komin með augun á þig skaltu hlaupa í burtu frá hundinum og þvínæst skaltu beygja þig niður og snúa þar baki í hundinn. Ef hundurinn sýnir áhuga á þér í byrjun skaltu kveðja hann og hlaupa síðan í burtu og beygja þig niður. Þar skaltu kalla á hundinn og ennþá snúa þér undan, þegar hundurinn nálgast svo skaltu láta eins og þú hafi fundið eitthvað stórsniðugt nammi, leikfang eða sért tilbúin að knúsa hann vel og sjáðu hvort hann kemur ekki alveg til þín, þá máttu taka í línuna, hrósa og annað hvort er æfingin búin (eða lausagangan ef því er að skipta) eða að þú gefur hundinum "frí"skipun til þess að hann setji ekki það samasem merki að þegar þú kallar er gamanið búið heldur er það stundum þannað að þú kallar, hann kemur, þú hrósar og hann fær að halda áfram að hlaupa um allt og leika sér..
Ef þú missir hundinn frá þér á óheppilegum stað eða hann hreinlega neitar að koma skaltu alltaf ná athygli hans, hlaupa frá og verðlauna vel þegar hann skilar sér til þín. Með því að skamma hann þegar hann loksins kemur ertu aðeins að kenna honum það að það sé sko ekki gaman að koma til þín.
Eins og með allar æfingar þarf samræmi og þá helst í skipunum, þú skalt alltaf nota sama orðið þegar hundurinn á að koma til þín til þess að koma í veg fyrir allan misskilning.
Innkall er sú skipun sem nær allir hundaeigendur munu einhvern tíma þurfa að nota hvort sem þeir stunda lausagöngur með hundunum sínum eða ekki. Nokkur atriði þarf að hafa í huga til þess að þróa gott innkall sem getur reynst nauðsynlegt að sé í lagi ef hætta steðjar að.
Ef hundurinn er vanur því að hlýða aldrei innkalli þarf að finna góða aðferð til þess að komast yfir þá hindrun. Aðal reglan í innkallsæfingum er að elta aldrei hundinn...aldrei.
Í fyrstu þarf að minna hundinn á að það er best í heimi að koma til þín og því þýðir ekki að kalla aðeins á hundinn þegar þarf að gera eitthvað sem hann vill ekki eins og að fara til dýralæknis, koma heim úr göngu, fara að sofa, klippa klær og svo framvegis. Ef þetta hefur verið raunin þarf að innprenta hundinum að þú ert það allra skemmtilegasta í öllum heiminum og nokkrar aðferðir eru til þess og best er að finna þá sem hentar persónuleika hundsins þíns best.
Leikglaður hundur getur verið mjög ánægður með smá reipitog eða boltaleik sem verðlaun, annar hundur vill meiri nálægð og vill frekar klapp og knús frá þér og enn annar vill bara nammi og það strax!
Ekki æfa hund án þess að verðlauna hann fyrir rétta hegðun og aldrei skaltu fara í æfingar í vondu skapi, það gerir ekkert gagn og þá frekar að það skemmi fyrir.
Þegar þú hefur þau verðlaun við hendina sem hundurinn þráir mest, þú komin á gott svæði þar sem lítið er um truflun og hundurinn er kominn í hjálparlínu (langan taum til þess að ef æfingin gengur ekki sem skyldi er hægt að ná honum aftur án mikilla vandkvæða) er tími til þess að byrja, gott er að hafa aðstoðarmann við æfingarnar til þess að halda í línuna.
Sjáðu hvort hundurinn hefur augun á þér eða hvort hann sýnir þér engan áhuga. Ef hann er upptekinn við þef skaltu hoppa og veifa höndum og um leið og hann er komin með augun á þig skaltu hlaupa í burtu frá hundinum og þvínæst skaltu beygja þig niður og snúa þar baki í hundinn. Ef hundurinn sýnir áhuga á þér í byrjun skaltu kveðja hann og hlaupa síðan í burtu og beygja þig niður. Þar skaltu kalla á hundinn og ennþá snúa þér undan, þegar hundurinn nálgast svo skaltu láta eins og þú hafi fundið eitthvað stórsniðugt nammi, leikfang eða sért tilbúin að knúsa hann vel og sjáðu hvort hann kemur ekki alveg til þín, þá máttu taka í línuna, hrósa og annað hvort er æfingin búin (eða lausagangan ef því er að skipta) eða að þú gefur hundinum "frí"skipun til þess að hann setji ekki það samasem merki að þegar þú kallar er gamanið búið heldur er það stundum þannað að þú kallar, hann kemur, þú hrósar og hann fær að halda áfram að hlaupa um allt og leika sér..
Ef þú missir hundinn frá þér á óheppilegum stað eða hann hreinlega neitar að koma skaltu alltaf ná athygli hans, hlaupa frá og verðlauna vel þegar hann skilar sér til þín. Með því að skamma hann þegar hann loksins kemur ertu aðeins að kenna honum það að það sé sko ekki gaman að koma til þín.
Eins og með allar æfingar þarf samræmi og þá helst í skipunum, þú skalt alltaf nota sama orðið þegar hundurinn á að koma til þín til þess að koma í veg fyrir allan misskilning.
